#44 - Szalikowcy Dźwiękowcy: Żywot Bartmana poczciwego, czyli komedia nieżyciowa

Kochani! Obiecałem coś ciekawego i oto jest!

Druga część przygód opętanego przez opkodemony Kuby Błaszczykowskiego i Roberta L. wpakowanego w sidła psycholożki podlegającej... kurnać... wokaliście Leszczów tworzy się w mękach i bólach, natomiast mamy dla Was coś wyjątkowego. Nie mamy pojęcia, czy jest to pierwsza taka analiza w historii polskich analizatorni, z pewnością jesteśmy pierwsi w naszej niszy i już to nas cieszy. Dobrze wiemy, że narażamy się na pewne ryzyko, porzucając (na chwilę) formę pisaną analizy na cześć starannie (nie)przemyślanej innowacji, ale kto nie ryzykuje, ten nie zwycięża!

Od początku: będąc w miniony piątek w mieście Łodzi, było mi dane spotkań się face to face z kol. Tuśką, która - nie uwierzycie - jest w tzw. realu równie urocza, zabawna i Tuśkowa jak w świecie Internetu. Jak na drugie nasze bezpośrednie starcie spotkanie w życiu było całkiem miło i familiarnie, dlatego postanowiliśmy wcielić w życie śmiały plan nagrania analizy jakiegoś krótkiego opka, całkowicie live, bez przygotowania, czasu do namysłu i pomocy Wikipedii. Tak, tak, nagrania. Z użyciem naszym własnych głosów i bardzo... ciekawych rozumków. 

Nagrania dokonaliśmy w placówce pewnej znanej sieci zajmującej się produkcją i dystrybucją pustych kalorii w burgerach na Piotrkowskiej. Ostrzegamy - analiza 6 rozdziałów opka przetykana dygresjami i głupotkami zajęła nam ponad 100 minut, dlatego nawet nie podejrzewamy, że wytrzymacie do połowy nagrania, a co dopiero do samego końca. Jeżeli tak się stanie - ŁAŁ! Jesteście wielcy i cierpliwi :) Oczywiście w tym miejscu nie może się obyć bez różnego rodzaju tłumaczeń i wykrętów:

- tak, czasem mówię zbyt szybko i niewyraźnie, ale tego dnia coś siadło mi paskudnie na zatoki i przez dłuższy czas walczyłem z samym sobą (hej! mamy kryzys, dykcja jest towarem reglamentowanym), poza tym oboje z Tuśką czuliśmy się mocno niepewnie, siedząc przez ponad godzinę bez zamawiania pustych kalorii, a jeno wygadując publicznie głupoty do małego mikrofonu (pozdrawiamy pana z frytkami, który potajemnie chichrał się z naszych żartów i żarcików), co wpłynęło wyraźnie na jakość... u mnie, Tuśka jak zwykle dała popis. Obiecuję, że jeżeli powtórzymy podobny event, będzie on zdecydowanie lepszy od debiutu :)

- tak, to nasze prawdziwe głosy i śmiechy, słuchacie tych wypocin na własną odpowiedzialność i nie ma, że boli;

- tak, czasem zagłuszają nas odgłosy dobiegające z lokalu, ale przecież nie mogliśmy wynająć całej przestrzeni na wyłączność na rzecz nagrywania

Uwagi, pretensje, żale, ekspiacje, pochwały, orgiastyczne recenzje i propozycje - w komentarzach :) Jeżeli chcecie np. powtórki z rozrywki, dajcie znać... przemyślimy! Na razie chcemy Was uspokoić, że póki co nie zamierzamy zmieniać formatu analiz i jednak wolimy pisaninę :)

(a żeby wprowadzić Was w nastrój: urocze zdjęcie głównego bohatera sprzed, hoho, lat!

Migelito


*odsłuchuje pierwsze kilkanaście sekund*
*wyłącza*
*powoli wychodzi z szoku*
Oookej, jak się nie jest przyzwyczajonym do słuchania własnej gadki, to zderzenie z rzeczywistością jest wyjątkowo twarde i bolesne. Dobrze, że chociaż Migel ma przyjemny głos.
Co tu jeszcze dodać - chyba sama muszę z góry przeprosić za wszelkie bloopersy i moją głupotę, bo nagranie idzie tak, jak powstało, bez stosowania ulepszaczy i kokcydiostatyków (sorry, dopiero zaczęłam praktyki na fermie drobiu). Mam nadzieję, że będziecie się bawić równie dobrze, jak my w trakcie i nie uciekniecie w popłochu, jeśli okaże się, że Tuśka w rzeczywistości nie jest nawet w 1/10 tak zabawna, jak na piśmie (o ile w ogóle jest, należałoby dodać). Miłego słuchania, live long and prosper, my wracamy niedługo w tradycyjnej formie.

KONIEC TEGO GADANIA, OTO ANALIZA!